ცივი ომის შემდგომი პერიოდის ევროპული უსაფრთხოების არქიტექტურის დეზინტეგრაციის ტემპი ნამდვილად საგანგაშოა. რუსეთის სამხედრო ინტერვენცია - საქართველოში 2008 წელს და უკრაინაში 2014 წელს, შედეგად საქართველოს რეგიონების - აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის, ხოლო უკრაინაში ყირიმის ოკუპაცია და მიმდინარე ომი აღმოსავლეთ უკრაინაში ცხადყოფს ევროპის კონტინენტზე ახალი უსაფრთხოების სტრუქტურის ჩამოყალიბების საჭიროებას. რუსეთი მოხერხებულად იყენებს ჰიბრიდული ომის ყველა შესაძლო საშუალებას, მათ შორის, საინფორმაციო ომს, ენერგოდამოკიდებულების ბერკეტს და პოლიტიკურ ლობირებას, იმისათვის რომ კითხვის ნიშნის ქვეშ დადგეს ევროპის ერთიანი უსაფრთხოების კონცეფცია. მიმდინარე კრიზისის მოგვარებისა და რეგიონში თანამშრომლობის გაძლიერებისა და სტაბილურობის უზრუნველყოფის მიზნით, ევროპის უსაფრთხოების სტრატეგია საჭიროებს თანმიმდევრული პოლიტიკისა და შესაბამისი მეთოდების შემუშავებას არსებული გამოწვევების საპასუხოდ.