„აღმოსავლეთ პარტნიორობა“ „ისე განვითარდა, რომ ზიანი არ მიუყენებია თითოეული პარტნიორი ქვეყნის ინდივიდუალური ევროპული მისწრაფებებისაკენ“. მისი დაარსებიდან ათი წლის გასვლის შემდეგ, „აღმოსავლეთ პარტნიორობას“ ხშირად მიიჩნევენ ევროკავშირის საგარეო პოლიტიკის ერთ-ერთ ყველაზე წარმატებულ ინიციატივად. თუმცა, ასოცირებული პარტნიორებისთვის ევროკავშირში სამომავლო გაწევრიანების პერსპექტივაზე უარი ამცირებს აღნიშნული პოლიტიკის დადებით გავლენას ამ ქვეყნების განვითარებაზე.
ამ გარემოებათა გათვალისწინებით, ევროკავშირი და დაინტერესებული პარტნიორები უფრო შემოქმედებითად უნდა მიუდგნენ იმ საკითხს, თუ როგორი უნდა იყოს „აღმოსავლეთ პარტნიორობის“ - აღმოსავლეთ ევროპაში დემოკრატიული კონსოლიდაციისა და მოდერნიზაციის მამოძრავებელი ძალის - შემდგომი განვითარება.
რამდენად გააუმჯობესებს პარტნიორი ქვეყნების სამომავლო წევრობის პერსპექტივის აღიარება ასოცირების შესახებ შეთანხმებების განხორციელებას და შესაბამისად, ქვეყნებში პოლიტიკური და ეკონომიკური რეფორმების ხელშეწყობას? რა მოხდება მაშინ, როცა ასოცირებული პარტნიორები შეასრულებენ ასოცირების შესახებ შეთანხმებით ნაკისრი ვალდებულებების არსებით ნაწილს?